Η ενδομητρίωση είναι μια χρόνια νόσος, η οποία προσβάλλει γυναίκες όλων των ηλικιών σε ποσοστό περίπου 10%. Η νόσος της ενδομητρίωσης δημιουργείται όταν ιστός, παρόμοιος με αυτόν του ενδομητρίου που επενδύει το εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας, βρίσκεται σε άλλες τοποθεσίες, όπως είναι οι ωοθήκες, οι σάλπιγγες, οι ιερομητρικοί σύνδεσμοι, η ουροδόχος κύστη, το ορθό, οι ουρητήρες, τα νεφρά, τα νεύρα της πυέλου ή οποιοδήποτε άλλο όργανο του σώματος, με αποτέλεσμα την πρόκληση φλεγμονώδους αντίδρασης με συμφύσεις και έντονο πόνο.
Ως αποτέλεσμα, οι γυναίκες που πάσχουν από ενδομητρίωση, ζουν καθημερινά με πόνο, γεγονός που δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην καθημερινότητα τους, επηρεάζοντας όλους τους τομείς της κοινωνικής, επαγγελματικής και προσωπικής τους ζωής, καθώς και την ψυχική και σωματική τους υγεία.
Γιατί η ενδομητρίωση είναι μια υποδιαγνωσμένη νόσος;
Η ενδομητρίωση αποτελεί μια από τις πλέον υποδιαγνωσμένες νόσους, καθώς η πλειονότητα των γυναικών δεν αναζητά ποτέ ιατρική βοήθεια ή βιώνει μια απογοητευτική εμπειρία, με λανθασμένες διαγνώσεις ή αναποτελεσματικές θεραπείες, στην προσπάθεια ανακούφισης των συμπτωμάτων.
Ο πόνος της ενδομητρίωσης έχει χαρακτηριστεί από το NHS ως ένας από τους 20 ισχυρότερους πόνους που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος (μαζί με αυτούς του εμφράγματος και του σπασίματος οστών). Ωστόσο, η υποβάθμιση της σημαντικότητας του γυναικείου πόνου και η συσχέτιση του στον κοινό νου με την έμμηνο ρύση και την σεξουαλική επαφή, έχει ως αποτέλεσμα την παραγνώριση ή υποβάθμιση των βιωμένων συμπτωμάτων των γυναικών είτε από τις ίδιες, είτε από το ιατρικό προσωπικό. Σύμφωνα, με τον οργανισμό FDA των ΗΠΑ, περίπου οι μισές ασθενείς με ενδομητρίωση χρειάστηκε να επισκεφθούν κατά μέσο όρο 5-6 γυναικολόγους για να φτάσουν σε διάγνωση, ενώ υπολογίζεται ότι η ενδομητρίωση αποτελεί μια νόσο που διαγιγνώσκεται σε πολύ προχωρημένο στάδιο, έως και 7 με 10 χρόνια από την εμφάνιση της.
Συμπτώματα της ενδομητρίωσης
Τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης σχετίζονται τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και τη διαδικασία της έμμηνου ρύσης και περιλαμβάνουν:
Προβλήματα κατά την έμμηνο ρύση όπως:
Δυσμηνόρροια
Πόνο κατά την ούρηση ή την αφόδευση
Δυσκοιλιότητα, διάρροια ή αίμα στα ούρα
Ναυτία
Μεγάλες ποσότητες αίματος
Πόνο που εντοπίζεται χαμηλά στην κοιλιά ή στη λεκάνη
Πόνο κατά τη διάρκεια ή μετά από σεξουαλική επαφή
Προβλήματα γονιμότητας
Γαστρεντερικά προβλήματα
Λαπαροσκόπηση και Ενδομητρίωση
Η διαδικασία διάγνωσης της ενδομητρίωσης ξεκινάει από κλινική εξέταση, ενώ είναι πιθανή η χρήση απεικονιστικών εξετάσεων όπως διακολπικό υπερηχογράφημα και μαγνητική τομογραφία. Έπειτα, ο ιατρός μπορεί να συμπεριλάβει στη διαγνωστική διαδικασία μια λαπαροσκόπηση, ώστε να εξεταστεί η έκταση και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της νόσου.
Ανάλογα με τα ευρήματα, η θεραπευτική αγωγή για την ενδομητρίωση μπορεί να περιλαμβάνει λήψη φαρμακευτικής αγωγής και λαπαροσκόπηση με στόχο την αφαίρεση όλων των εστιών – όζων ενδομητρίωσης. Ιδιαίτερη σημασία στην επιλογή της κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής έχουν οι ιδιαιτερότητες του ασθενή όπως η ηλικία, το ιατρικό ιστορικό της ασθένειας, η πιθανότητα εγκυμοσύνης, κ.ά.
Για την αποτελεσματική διάγνωση και αντιμετώπιση της ενδομητρίωσης, ο σημαντικότερος παράγοντας είναι ο θεράπων ιατρός. Ένας ιατρός με γνώση και εξειδίκευση της ενδομητρίωσης και ασθενοκεντρική θεραπευτική προσέγγιση, μπορεί εύκολα να υπερβεί τις δυσκολίες της διάγνωσης, μειώνοντας την ταλαιπωρία των ασθενών, αποκαθιστώντας την εμπιστοσύνη τους στην ιατρική διαδικασία και συμβάλλοντας στην άνοδο της ψυχολογίας τους.
Ένας ιατρός ειδικός στην ενδομητρίωση με σύγχρονη θεραπευτική προσέγγιση, βρίσκεται δίπλα στις ασθενείς, ώστε να κατανοήσουν πλήρως τις επιπτώσεις της νόσου σε ψυχολογικό, σεξουαλικό και επαγγελματικό επίπεδο.
Τα κλινικά δεδομένα και η εμπειρία του ιατρού είναι πιο σημαντικά από πολλές κλινικοεργαστηριακές εξετάσεις στις οποίες άσκοπα υποβάλλονται οι περισσότερες γυναίκες (π.χ. η μαγνητική τομογραφία και ο καρκινικός δείκτης CA-125 είναι ανακριβείς λόγω των πολυάριθμων ψευδών θετικών και ψευδών αρνητικών αποτελεσμάτων).
Η καθυστερημένη διάγνωση της ενδομητρίωσης είναι η κύρια αιτία εξέλιξης της νόσου και της συνεχούς επιδείνωσης της ποιότητας ζωής των γυναικών. Για αυτό το λόγο η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση της ενδομητρίωσης είναι ζωτικής σημασίας.
Η ενδομητρίωση μπορεί να αντιμετωπιστεί φαρμακευτικά, αλλά η χειρουργική αντιμετώπιση από εξειδικευμένες ομάδες είναι η μόνη μέθοδος πραγματικής ίασης.
Οι πλειονότητα των γυναικών που χειρουργούνται για ενδομητρίωση έχουν ήδη υποβληθεί σε 2-3 χειρουργεία, λόγω αποτυχίας της πλήρους αφαίρεσης της νόσου, εξαιτίας της απειρίας του χειρουργού ή της κακής προεγχειρητικής εκτίμησης της ασθενούς (π.χ. η ασθενής οδηγήθηκε στη χειρουργική αίθουσα για μία μικρή κύστη ωοθήκης, αλλά τελικά έπασχε από αδιάγνωστη εν τω βάθει ενδομητρίωση
Πηγή: www.kogeorgos.gr/